Gingivale hyperplasie: inzicht in en behandeling van tandvleesverdikking

Simpel gezegd is het wanneer je tandvlees abnormaal gezwollen raakt. Het wordt dikker, zwelt op en kan in sommige gevallen zelfs je tanden gedeeltelijk bedekken . Dit is niet zomaar een voorbijgaande zwelling ; het geeft aan dat je lichaam reageert op een onevenwichtigheid of overmatige stimulatie.

Deze twee termen worden vaak met elkaar verward, en toch:

• Hypertrofie : de tandvleescellen worden groter,

• Hyperplasie : het aantal cellen neemt toe.

In de praktijk wordt voor beide situaties doorgaans de term hyperplasie gebruikt, omdat de gevolgen en behandelingen sterk op elkaar lijken.

Het kan iedereen treffen, van kinderen tot ouderen. Het probleem is dat het zich vaak langzaam en pijnloos ontwikkelt, wat verklaart waarom veel mensen het pas laat ontdekken. Toch kan het je gebit aantasten, het tandenpoetsen bemoeilijken en ontstekingen bevorderen. Met andere woorden: neem het serieus.

Dit komt vrij vaak voor. Sommige behandelingen kunnen de cellulaire reactie van ons tandvlees veranderen: het tandvlees wordt voller, soms al binnen een paar weken.

De medicijnen die het vaakst worden genoemd zijn:

• Anti-epileptica,

• Immunosuppressiva,

• Sommige medicijnen tegen hoge bloeddruk.

Sommige patiënten ontwikkelen geen symptomen, terwijl bij anderen hun tandvlees snel dikker wordt. Als u kort na de start van een nieuwe behandeling veranderingen opmerkt, is het raadzaam om dit met een professional te bespreken.

Onze hormonen spelen een belangrijke rol bij gevoelig tandvlees . Ze kunnen ontstekingen verergeren of weefsels reactiever maken. Dit geldt vooral tijdens de puberteit, zwangerschap of tijdens het gebruik van de anticonceptiepil.

In deze gevallen is er geen sprake van systematische tandvleeshyperplasie, maar komt deze vaker voor als uw gebitsverzorging niet optimaal is.

Onvoldoende mondhygiëne bevordert de ophoping van tandplak , wat op zijn beurt een ontstekingsreactie veroorzaakt. Na verloop van tijd verdikt het tandvlees als afweermechanisme. De belangrijkste factoren die hieraan bijdragen zijn:

• Onvoldoende poetsen,

• Onbehandelde chronische gingivitis .

Tandvleeshyperplasie is daarom een ​​waarschuwingssignaal. Door uw mondhygiëne te verbeteren en regelmatig uw tandarts te raadplegen, is het mogelijk de zwelling te verminderen.

Bij sommige mensen is er sprake van een erfelijke aanleg: hun tandvlees reageert heftiger op tandplak of bepaalde medicijnen.

Minder vaak kunnen bepaalde ziekten of stofwisselingsstoornissen leiden tot overmatige groei van tandvleesweefsel. In deze gevallen is de diagnose complexer en is doorgaans controle door meerdere specialisten vereist.

Dit is vaak de eerste verandering die wordt opgemerkt: ze worden dikker, volumineuzer en kunnen rood worden. Soms beginnen ze de tanden zelfs gedeeltelijk te bedekken, waardoor de indruk ontstaat dat de tanden korter zijn.

Als uw tandvlees regelmatig bloedt tijdens het poetsen, zelfs als u voorzichtig te werk gaat, is dit een teken dat het weefsel verzwakt en ontstoken is.

Naarmate het tandvlees groter wordt, kan het bepaalde bewegingen belemmeren. Het kauwen van licht vast voedsel of het uitspreken van bepaalde woorden kan oncomfortabel worden.

Overtollig tandvlees creëert moeilijk te reinigen spleten waar bacteriën zich ophopen. Het resultaat: een slechte adem die aanhoudt ondanks een goede mondhygiëne .

De uitstraling van de glimlach verandert en wordt minder harmonieus. Deze esthetische verandering kan soms het zelfvertrouwen aantasten en een bron van onzekerheid worden.

De eerste stap omvat een visueel en tactiel onderzoek. De professional observeert de kleur, dikte, vorm en textuur van het tandvlees . Hij of zij controleert ook op de aanwezigheid van tandplak, tandsteen en eventuele bloedingen.

Röntgenfoto's helpen om de conditie van het bot dat de tanden ondersteunt in kaart te brengen. De tandarts meet ook de diepte van de tandvleespockets , waardoor onderscheid kan worden gemaakt tussen een eenvoudige ontsteking en een ernstiger probleem.

De arts zal u vragen stellen over eventuele medicijnen die u momenteel gebruikt of over eventuele hormonale veranderingen. Deze informatie is waardevol om te bepalen of uw hyperplasie verband houdt met een medicijn of met iets anders.

Nadat de diagnose is gesteld, komen we tijdens regelmatige controles op controle om te zien hoe de zwelling zich ontwikkelt en om de behandeling indien nodig aan te passen.

Dit is de basis, zonder welke niets echt werkt. Hier zijn een paar eenvoudige maar effectieve stappen om te nemen:

• Poets uw tanden tweemaal per dag voorzichtig.

• Gebruikragers om de ruimtes tussen uw tanden schoon te maken.

• Gebruik een antibacterieel mondspoelmiddel dat door uw tandarts wordt aanbevolen.

• Wanneer de aandoening afneemt, krijgt het tandvlees vaak weer een normaal uiterlijk.

Als het probleem voortkomt uit een behandeling, kan de arts soms een minder agressieve oplossing voor het tandvlees voorstellen. Maar wees voorzichtig: verander nooit van behandeling zonder overleg met een arts!

Om de ontsteking onder controle te krijgen, kan de tandarts het volgende doen:

• Een ontkalking,

• Root planing , om onder de tandvleesrand schoon te maken,

• Een gingivectomie , als er een aanzienlijk teveel aan weefsel verwijderd moet worden.

Deze behandelingen verbeteren zowel de esthetiek als het comfort van de patiënt.

Na de behandeling zijn regelmatige controles essentieel. Met een goede routine en adequate monitoring wordt de kans op terugkeer van het probleem aanzienlijk verkleind.

Twee keer per dag grondig je tanden poetsen, ragers gebruiken en indien nodig spoelen met mondwater is een goede combinatie. Deze eenvoudige stappen voorkomen tandplak en verminderen ontstekingen.

Een controle elke 6 tot 12 maanden maakt het mogelijk om veranderingen in de dikte van het tandvlees vroegtijdig te ontdekken en te behandelen voordat ze hinderlijk worden.

Bepaalde behandelingen kunnen bijdragen aan tandvleeshyperplasie . In dat geval is het raadzaam om uw tandarts vaker te raadplegen. Hij of zij kan de eerste tekenen signaleren en u adviseren.

Gezond eten, goed gehydrateerd blijven en stoppen met roken: dit zijn allemaal goede voornemens die ook je tandvlees ten goede komen! Minder irritatie en een gezondere glimlach.

Overtollig weefsel creëert plekken waar de borstel niet goed past. Plaque hoopt zich dan gemakkelijker op, wat gaatjes en ontstekingen in de hand werkt. Het is een vicieuze cirkel die het beste zo snel mogelijk doorbroken kan worden.

Een te groot tandvlees of een gezwollen glimlach kan het zelfvertrouwen ondermijnen. Sommige mensen trekken zich zelfs terug en vermijden sociaal contact uit schaamte.

Als het probleem aanhoudt, kan het zich ontwikkelen tot parodontitis , met het risico dat tanden loskomen en het ondersteunende bot afneemt. Nog een reden om uw tandartscontroles niet te verwaarlozen!

Net als elke chronische irritatie kan tandvleeshyperplasie een disbalans in het lichaam aan het licht brengen of verergerd worden door meer algemene gezondheidsproblemen. Goed voor je tandvlees zorgen is ook goed voor je algehele gezondheid.

Als u merkt dat uw tandvlees dikker wordt of uw tanden lijkt te bedekken, negeer dit dan niet. Hoe eerder de oorzaak wordt vastgesteld, hoe sneller het probleem kan worden aangepakt.

Zelfs lichte, herhaaldelijke bloedingen kunnen wijzen op een onderliggend probleem. Het is niet normaal, zelfs als je er aan gewend raakt, en het verdient zeker een professionele beoordeling.

Bepaalde medicijnen kunnen de ontwikkeling van gingivale hyperplasie bevorderen. Als dit bij u het geval is, is goede controle essentieel om verergering te voorkomen.

Of het nu gaat om kauwen, spreken of gewoon esthetische ongemakken met je spiegelbeeld: al deze redenen zijn geldig om hulp te zoeken. Je welzijn is net zo belangrijk als je gezondheid!